Wolfraamstaal: Het eindproduct bevat ongeveer 18% wolfraamstaal. Wolfraamstaal behoort tot de harde legeringen, ook wel bekend als wolfraam-titaniumlegeringen. De hardheid is 10K Vickers, na diamant de tweede. Hierdoor hebben producten van wolfraamstaal (de meest voorkomende horloges van wolfraamstaal) de eigenschap dat ze niet snel slijten. Het wordt vaak gebruikt in draaibanken, klopboormachines, glassnijders en tegelsnijders. Het is sterk en niet bang voor gloeien, maar het is wel bros.
Hardmetaal: behoort tot de poedermetallurgie. Hardmetaal, ook wel metaalkeramiek genoemd, is een keramiek met bepaalde metaaleigenschappen. Het bestaat uit metaalcarbiden (WC, TaC, TiC, NbC, enz.) of metaaloxiden (zoals Al2O3, ZrO2, enz.) als hoofdbestanddelen, waaraan via poedermetallurgie een geschikte hoeveelheid metaalpoeder (Co, Cr, Mo, Ni, Fe, enz.) wordt toegevoegd. Kobalt (Co) wordt gebruikt om een bindend effect in de legering te creëren, dat wil zeggen dat het tijdens het sinterproces het wolfraamcarbide (WC)-poeder kan omhullen en een sterke binding kan aangaan. Na afkoeling ontstaat hardmetaal. (Het effect is vergelijkbaar met cement in beton). Het gehalte is meestal: 3%-30%. Wolfraamcarbide (WC) is de belangrijkste component die bepaalde metaaleigenschappen van dit hardmetaal of cermet bepaalt en is goed voor 70%-97% van de totale componenten (gewichtsverhouding). Het wordt veel gebruikt in slijtvaste, hittebestendige en corrosiebestendige onderdelen of messen en gereedschapskoppen in zware werkomgevingen.
Wolfraamstaal behoort tot de groep hardmetaal, maar hardmetaal is niet per se wolfraamstaal. Tegenwoordig gebruiken klanten in Taiwan en Zuidoost-Aziatische landen graag de term wolfraamstaal. Als je ze in detail spreekt, zul je merken dat de meesten nog steeds spreken over hardmetaal.
Het verschil tussen wolfraamstaal en hardmetaal is dat wolfraamstaal, ook bekend als snelstaal of gereedschapsstaal, wordt gemaakt door wolfraamijzer als grondstof toe te voegen aan gesmolten staal met behulp van staalproductietechnologie. Het wolfraamgehalte is meestal 15-25%. Hardmetaal wordt gemaakt door wolfraamcarbide als hoofdbestanddeel te sinteren met kobalt of andere bindende metalen met behulp van poedermetallurgietechnologie. Het wolfraamgehalte is meestal hoger dan 80%. Simpel gezegd: alles met een hardheid van meer dan HRC65, zolang het een legering is, kan hardmetaal worden genoemd. Wolfraamstaal is gewoon een soort hardmetaal met een hardheid tussen HRC85 en 92, en wordt vaak gebruikt voor het maken van messen.
Plaatsingstijd: 17-12-2024
