เทคโนโลยีการซ่อมแซมรอยแตกร้าวก่อนการบำบัด:
เทคโนโลยีประเภทนี้เกี่ยวข้องกับการบำบัดพิเศษภายในวัสดุก่อนที่จะเกิดรอยแตกร้าวระหว่างกระบวนการผลิตแม่พิมพ์หรือวัสดุโลหะผสมแข็ง เมื่อเกิดรอยแตกร้าวภายในวัสดุระหว่างการใช้งาน โครงสร้างซ่อมแซมที่ติดตั้งไว้ล่วงหน้าจะซ่อมแซมรอยแตกร้าวและขจัดออกโดยอัตโนมัติ ขึ้นอยู่กับว่าการบำบัดเบื้องต้นจะเปลี่ยนองค์ประกอบของวัสดุหรือไม่ เทคโนโลยีนี้สามารถแบ่งได้เป็น 2 ประเภท:
ก. องค์ประกอบและโครงสร้างที่ไม่เปลี่ยนแปลง:
แนวทางนี้จะไม่เปลี่ยนแปลงองค์ประกอบและโครงสร้างของวัสดุ แต่จะเกี่ยวข้องกับการใส่โครงสร้างจุลภาคเพื่อซ่อมแซมไว้ล่วงหน้าภายในวัสดุระหว่างกระบวนการผลิต เมื่อเกิดรอยแตกร้าวในระหว่างการใช้งาน โครงสร้างจุลภาคจะทำหน้าที่เป็นตัวซ่อมแซมเพื่อซ่อมแซมรอยแตกร้าว
ข. การปรับองค์ประกอบหรือโครงสร้างของวัสดุ:
แนวทางนี้เกี่ยวข้องกับการปรับเปลี่ยนองค์ประกอบของวัสดุแม่พิมพ์โลหะผสมแข็งโดยการเพิ่มองค์ประกอบเฉพาะล่วงหน้า เมื่อเกิดรอยแตกร้าว องค์ประกอบพิเศษเหล่านี้จะถ่ายโอนไปยังบริเวณรอยแตกร้าวเพื่อซ่อมแซมรอยแตกร้าว
วิธีการซ่อมแซมหลังเกิดรอยแตกร้าวสำหรับแม่พิมพ์โลหะผสมแข็ง:
มีสองวิธีหลักในการซ่อมแซมหลังรอยแตก:
ก. การซ่อมแซมด้วยตนเอง:
วิธีนี้ใช้พลังงานจากภายนอกในการซ่อมแซม รอยแตกร้าวภายในต้องอาศัยปัจจัยภายนอกเพื่อเริ่มกระบวนการซ่อมแซม เช่น การให้ความร้อน การเพิ่มแรงดัน การเสียรูป เป็นต้น เทคนิคเฉพาะ ได้แก่ การซ่อมแซมด้วยกระแสไฟฟ้าพัลส์ การซ่อมแซมด้วยการเจาะและการอุด การซ่อมแซมด้วยแรงดันสูง การซ่อมแซมด้วยอุณหภูมิที่แปรผัน เป็นต้น
ข. การซ่อมแซมตัวเอง:
วิธีนี้ใช้ความสามารถในการซ่อมแซมตัวเองของวัสดุเป็นหลัก โดยเกี่ยวข้องกับแนวคิดในการเลียนแบบกลไกการซ่อมแซมทางชีวภาพเป็นหลัก
เวลาโพสต์ : 02-08-2023
